Onlangs ontstond er nogal wat tumult op het internet. De aanleiding was een ‘niet zo handig opgestelde’ brief van een arbodienst aan hun cliënte. De vrouw was zo ondersteboven van de inhoud dat zij fragmenten van de brief openbaar maakte. Het fragment kreeg zoveel reacties, dat de Volkskrant aanleiding zag een opiniestuk te schrijven. De titel ‘Deze brief onthult hoe een commerciële arbodienst denkt’ maakte ons nieuwsgierig. Na het lezen van het artikel zijn wij van mening dat het wel erg eenzijdig belicht wordt. Tijd voor een tegenbericht dus.

De feiten op een rij
Los van het feit dat de vrouw in kwestie een ernstige ziekte heeft, willen wij vooral ingaan op de inhoud van de brief. Niet voorbijgaand aan de ernst van de situatie, willen we ons in dit tegenbericht vooral concentreren op de inhoud. Op de feitelijke inhoud van de brief die deze arbodienst stuurde hebben wij niet direct wat aan te merken. Het is inderdaad zo dat een huisarts –wettelijk gezien- geen rol heeft in het advies omtrent werk. Het vermelden van dit feit is echter alleen noodzakelijk wanneer de huisarts zich mengt in de kwestie of wanneer de cliënte zich zou verschuilen achter het advies dat door de huisarts is gegeven. Een huisarts is er voor behandeling, een bedrijfsarts voor werk en/of re-integratie advies. Niet meer, niet minder.

Een ander feit is dat de meeste Arbodiensten inderdaad geloven dat oprechte aandacht zorgt voor groei en ontwikkeling. En ja, wij snappen ook wel dat dit afhangt van het moment. En dat het moment, zoals de Volkskrant schetst, niet optimaal is wanneer je nog volop in je behandeltraject zit om te genezen van kanker.

Het laatste feit dat genoemd werd is dat een zieke werknemer geld kost. Veel geld. Tot wel een half miljoen. Helaas voor de werkgever is dit bij de wet nou eenmaal zo geregeld. Dat je daar als werkgever niet om staat te juichen is volstrekt begrijpelijk. Maar wees eerlijk; een zieke medewerker geneest niet sneller wanneer je deze cijfers gaat communiceren.

Alles draait om balans
Wat kunnen we concluderen? Commerciële arbodiensten zijn ervoor om zieke medewerkers te ondersteunen en te begeleiden. Daarnaast hebben zij ook hun verplichtingen richting de werkgever. Dat is tenslotte hun opdrachtgever. Het is aan hen om continu de balans te vinden tussen deze twee. De ene keer gaat dat makkelijker dan de andere keer. De ene case is tenslotte de andere niet en medewerkers reageren in elke situatie anders. Wij zijn echter wel van mening dat elke situatie al-tijd opnieuw moet worden bekeken. Én dat het de toon is die de muziek maakt. Amen.